DREQI I ZI

Pëllumbesha bukuroshe

kishte rënë në mërzi,

se një korb forcërisht

e paskëshe përdhunuar.

Kërkoi mendim,

ta denonconte dreqin e zi,

nga shoqja e ngushtë,

sorra e shëmtuar:

Moj motër ta dish,

se nuk ka më keq

kur tjetri me forcë

të ul dinjitetin.

Si të ekspozohem,

në gjyq me atë dreq,

që pa dëshirën time

bëri ç’farë deshi?...

Sorra e shëmtuar,

krejt pa përvojë

në skena të tilla

intime me meshkuj,

u mendua duke shijuar

gjuhën në gojë,

dhe së fundi nxori

mendimin e pjekur:

Fajin e ke vet

që s'di të mbrohesh,

nga dëshira përdhunore

e nje palo dreqi.

Unë kam gjithë jetën

që pres të më afrohet,

pa le të bënte me mua

ç’t’i donte kokrra e qejfit!...