DHURATA MË E MADHE

^{Ankohemi për tërmete ethesh}

^{që na shkundin në trup,}

^{për thika therjesh përbrenda,}

^{që na kullojnë pika loti.}  

^{Mallkojmë kambanat e dhimbjeve}

^{që na shkallmojnë nga trutë,}

^{pa menduar se dhimbja}

^{është dhurata më e madhe që na jep Zoti.}

 

^{Ndryshe si do t’i gjenim dëmtimet}

^{nga sëmundjet e padukshme,}

^{nëse te koka, barku, kocka}

^{nuk do kishim dhimbje?}

^{Si do ta kuptonim,}

^{pa na dhënë klithma dhe kuje,}

^{se cila pjesë e organizmit}

^{kërkon patjetër riparime?} 

 

^{Si do ta merrnim vesh fëmijën}

^{që s’ka filluar të flasë,}

^{për nevojat dhe lëngimet}

^{që e kapin nga dita e lindjes,}

^{pa britmat dhe lotët,}

^{me të cilat i ankohet mamasë,}

^{duke vënë doçkën e vogël}

^{te vendi i dhimbjes?}

 

^{Si do ta dinim rajonin qelizor,}

^{ku ka hyrë agresori mikrobik?}

^{dhe me vrasje masive}

^{ka krijuar varrezën e qelbëzimit?}

^{Ose ku ka pushtuar trojet tona}

^{dhe na ka vënë jetën në rrezik,}

^{duke fshehur eksplozivin kanceroz}

^{për të pritur kohën e shpërthimit?...}

 

^{Pra, dhimbja e fortë,}

^{është pasoja për të gjetur shkakun,}

^{paralajmërimi për të mbrojtur}

^{trupin nga përkeqësimi.}

^{Dhimbja është nxitja të lëvizim,}

^{për të shmangur merakun,}

^{alarmi për të kërkuar ndihmën,}

^{ku mund të gjendet shërimi...}

 

^{Atëherë, kur ne ndjejmë krismat}

^{në sektorin e çdo fronti,}

^{brenda sipërfaqes organike,}

^{apo rreth perimetrit të kufijve,}

^{duhet të brohorasim: Rroftë Zoti,}

^{që na jep dhuratën e madhe të dhimbjes!}