I PAVDEKSHËM PËRMBI SHKËMB

 

(“BOTA E RE”: Emri i poetit dhe shkrimtarit të mirënjohur,

Vullnet Mato, skalitet në faqen e malit të origjinës së tij,

nga të rinjtë dhe dashamirësit e Fterrës. Sunday,February, 2O1O)

 

Ti më thua, si nuk të dhanë

të paktën një dekoratë,

që gjysmë shekulli blove,

mijëra ditënetë me mend!...

Të them, nuk ka shpërblim

më të madh sesa ky në art,

kur vetë njerëzit të bëjnë

të pavdekshëm mbi shkëmb... 

 

Të rinjtë e vendlindjes

çmuan arin e penës sime,

pasi gërmova në disa

galeri letrare thellësinë,

sfiduan dekoratën që fsheh

një sirtar komodine,

dhe ma skalitën emrin,

ku e shohin gjithë vitet që vijnë.

 

Kur kohërat të hedhin sytë

te gjoksi i gjerë i malit,

të kujtojnë penën që kam

ngjyer te gjaku i zemrës,

për brezat që s’duan të dinë

ç’ka brenda sirtari,

po ç’bëri për ta ky emër

gjatë viteve të jetës.  

 

Dhe nuk ma gdhendën

në pllakë guri të vogël,

por tek më madhështori 

shkëmb i murrmë,

ku rrasa, si pllakë mermeri,

që pushton një kodër,

ma mban emrin në gjoks,

të mos harrohem kurrë.

 

Oh, ti më thua, si s’të dhanë

të paktën një dekoratë,

që gjysmë shekulli blove,

mijëra ditënetë me mend,

të them, nuk ka shpërblim

më të madh sesa ky në art,

kur vetë njerëzit të bëjnë

të pavdekshëm mbi shkëmb...