STOP MARSIAN!

^{Zbrita nga ylli Mars e të njoha në qiell,}  

^{kur ti erdhe nga ylli i mëngjesit Afërdita.}

^{Kurorën na e vuri kryepeshkopi Diell}  

^{në dasmën me fishekzjarre vetëtimash.}    

^{Krijuam nga reja kozmike e përbashkët}

^{tre satelitët tanë që na sillen përqark.}  

^{Dhe disa planetëve të ngjizur padashur,}

^{ua shuam frymën sapo pluskuan në bark.}   

^{Me atë tërheqje magnetike që pata me ty,}

^{do kishim mbushur qiellin plot me planete,}

^{po të kishim edhe kozmosin deri në thellësi}

^{depo ushqimesh e lagje me apartamente.}  

^{Por me shkumësin e bardhë të një komete,}

^{bëra llogari në dërrasën hapësinore këtë interes:}

^{Jeta, shumëzuar vërtitjen e dendur të planetëve,}

^{baras me afrimin e frikshëm tek vrima e zezë.}

^{Atëherë ti the: stop Marsian, boll me kaq!}

^{S’jemi si në boshllëkun e Bigbengut të parë!}

^{Përse duhet ta bëjnë qiellin tonë helaq,}

^{me planetë të tepërt pa planifikim planetar?!...}