SY TË PËRGJËRUAR

Qëkur fillova të dalloja

figurat e çuditshme,

sytë më shkonin vetiu

tek më të bukurat gjëra.

Shihja gratë rreth djepit 

në vërtitjet e përditshme,

nëna ime më dukej

më e bukura nga të tëra.

 

Pasi eca këmbadoras

për të dalë te porta, 

sytë m’i morën zogjtë,

që çukitnin oborrin me cicërime, 

m’i spërkatën diejt e trëndafiltë

me aroma të forta,   

m’i ndezi nata jugore

me prushërimin e yjeve. 

 

Pastaj qava mbylljen

brenda dhomave të mërzisë

dhe qysh atëherë kuptova,

se kisha lindur me sy të uritur,

që mund të m’i qetësonte

vetëm magjia e bukurisë,

me rrezatimin ngazëllues

në shpërfaqjen e papritur.

 

Më tej filmave ua bëra ballin

ekran të reflektohej bota,

piktorëve u dhashë qerpikët

për fije liri në penela,

këngëtarëve ua bëra sytë

dy mikrofona te koka, 

valltarëve u dhashë qepallat

pala për fustanellat.

 

Bukuroshja qafësorkadhe

në pyllin me ahishtë,

më shkaktoi në sy

babëzinë e ujkut të tërbuar, 

derisa vështrimi im

e rrëmbeu të tërën tinëzisht

dhe piu dritë mrekullie

nga burimi i kulluar...

 

Në sallonet e syve të mi,

sa dy guaska arre brenda,

kam ekspozuar gjerësisht

një Luvër të tërë.

Ninëzat më kanë fiksuar

miliona portrete dhe bëma,

mikro-kamerat aq disqe,

sa ka plazhi kokrriza rërë.

 

Mirëpo bukuria m’i vuri sytë

në regjim të tejskajshëm,

sikur të qe flori i mbuluar 

me inerte shkëmbore,

kërkoi të braktisja gjumin,

dhe çdo vezullim të anshëm,  

që të zbulonte shkëlqimin

me prejardhje hyjnore.

 

Gurët dhe tullat e shkronjave

që zbraz në kantierin e syve,

ngrenë ndërtesa me njerëz,

të çdo gjinie dhe moshe, 

më shpalosin në përfytyrim

drama, tragjedi, intriga pabesie,  

më nxitin thithjen e syve,

dhe zbrazjen në faqe boshe.

 

Tani flatrimi virtual i syve

më bredh nëpër kontinente,

përqafohet e puthet largësive

me qindra sy pa u takuar,

paraqet dhe krahasohet

me bukuri ekuivalente,

noton në oqeane vizive

me hijeshi trupash zbuluar. 

 

Po kur vdekja të m’i mbyllë

sytë e lindur enkas për bukuri,

që asnjë dukuri ardhmërie

të mos shoh në arkëmort?!...

Varrmihësit pas vitesh

nuk do gjejnë eshtra aty,

po në vend të tyre vetëm,

një pellg të madh me lot...

 

Sa keq të ikësh me sy të tillë

nga kjo botë dritë - artë,

ku edhe syri qiellor mbikëqyr

bukurinë e Tokës me përgjërim,

ndërsa sytë e tokësorëve 

mbulohen me baltë... 

Kur meritojnë edhe planet tjetër

të rilindin me këtë përgjërim!...


Contact

Krijimtariaime

Vullnet Mato
Rr. Ali Baushi
Pallati 3 shk.7 ap.66
Tirana, ALBANIA


Tel: +355 4 236 5201
Cel: 069 2275145