VAJTIMET E ZOGJVE

^{Tufa zogjsh të largët}

^{vijnë çdo ditë nëpër pallate,}

^{me krahë të djersitur}

^{nga tejzgjatja e fluturimit.}

^{Ulen të çlodhen,}

^{mbi aerodromet parafabrikate}

^{pasi sopatat gjaksore}

^{rrafshuan drurët e pyllit.}

^{Qajnë bishtkaltërit,}

^{për një degë pishe të gjelbër.}

^{Lotojnë për një trokitje mbi zgavrra}

^{trumpetarët qukapikë.}

^{Vënë kujen bilbileshat e pikëlluara}

^{me zë të dredhur,}

^{që u mbeten në balt vocërrakët}

^{pa pupla te krahët lakuriq.}

^{Pëshpërijnë të trishtuara}

^{kanarinat foleprishura,}

^{duke rikujtur llahtarën}

^{e përbindshave me rrota,}

^{dhëmbët prej çeliku}

^{të motosharrave të panginjura,}

^{që brejtën dhe copëtuan}

^{ahishtet e vjetra sa bota.}

^{Ciu, ciu, ciu!... Ç’na bëre,}

^{o pylli ynë, që vdiqe}

^{dhe na le përmbi pallate,}

^{ku çative bën fole miu.}

^{Na le të friksuar në mëshirën}  

^{e rrugaçëve me llastiqe!}

^{Ç’ishte ky fund i tmerrshëm?!}

^{Ç’na gjeti ne, ciu, ciu, ciu!...}