GJARPRI I SHTËPISË

Gjarpri i shtëpisë bashkëjeton me njerëzit

dhe i ka frikë ata, më shumë nga sa e kanë.

Por nuk i pickon, nëse nuk i prekin brezin,

që zgjat natën, të kapë minj në çdo anë.

Kohët tregojnë se edhe njerëzve të shtëpisë,

u fle brenda vetes një gjarpër kutullaç, i zi.

Ndryshe si shpjegohet kur në familje e fis,

dikujt i zgjohet gjarpri, të vrasë njeriun e tij?

E tmerrshme të mendosh, nëna rrit gjarpër në gji

dhe vëllai puth e përqafon gjarprin e vet binjak.

Nuk ka humnerë më të thellë, ku bie ai njeri,

që bëhet gjarpër, pasi ka dalë nga i njëjti bark!...

Kur nusja bëhet gjarpër helmues për vjehrrën,

apo burri fle në një dyshek me nënën e fëmisë

dhe mban gati helmin e pickimit të tmerrshëm,

duke u bërë më i rrezikshëm se gjarpri i shtëpisë!...

Me sa duket këta janë disa shtazorë të vonuar,

në evolucionin e kalimit në njeri, të kafshës

dhe për të shmangur kafshimin, duhen trajtuar,

me zinxhirin prej çeliku, të lidhur rreth qafës...