I BIRI I “DJALLIT”

Vjet, vëllai im,

emigrant në Greqi,

solli bashkë me

çmalljen vëllazërishte,

djalin shtatëvjeçar

të lindur aty,

një krijesë të njomë

të urrejtjes raciste.

 

Kur desha ta puth,

ai vrenjti ballin,

dhe si këlysh egërsire,

më shkau nga duart:

-Mos prek mua ti, 

“shqiptar i djallit!”,

 unë “grek levend!”-

tha duke u larguar.

 

Qimet e kokës

mu bënë gjemba të zi,

nga ato krisma fjale

si kapsolla urrejtje.

Vëllai ia ngjeshi turinjve:

-Kujt i thua ashtu ti,

brumë i thartuar

në shkollën greke?!... 

 

Desha t’ia kthej vëllait

shpullën aty për aty,

që nxitoi para vetes,

t’ia ngjishte djalit,

derisa kish pranuar

të gatuante brumin e tij,

në tavat e furrës

që ushqen birin e “djallit”...

 

Duke qenë vetë ky

i keq - etiketuar “Djalli”

një shqiponjë kokulur,

në folenë fqinje nga halli...