VAJZË E BUKUR ME CIGARE

Moj vajzë e bukur

me cigare te buzët,

që thith tym pareshtur

nga mërzia e ditës,

me padurimin që kanë

për ujin e jetës drurët,

ti po rrufit në gjak

helmin e nikotinës!...

 

Por ato buzë të njoma

janë krijuar për puthje,

të çukitin si sqep zogu

thërrime dashurie...

Bëje zemrën diamant,

mos gërryhet më tutje, 

nga kripërat e lotëve,

për çdo lloj tradhtie!

 

Ose ti vajzë e tërhequr

nga snobizëm loja,

për t’i thithur kashtës

tymrat në mushkëri,

duhet të dish, se cigarja

të ka hequr nga goja,

aromën femërore që deh

meshkujt me magji;

 

Të ka zverdhur trupin

si hëna mes mjegullës,

të ka sjellë vjeshtën 

në dhëmbë e në thonj,

të ka bërë zbokthin

si pluhurin e tjegullës,  

të ka thartuar gjakun 

si me lëng limonjsh.

 

Cigarja hiqet kur shkrep

çakmakun mendja,

e në buzët e trëndafilta

ndez një gëzim të ri.

Ndryshe te bukuria

vajzërore me tym brenda,

krimbi i nikotinës hap

pa u ndjerë tunelin e zi...